De nieuwe Waterwet heeft het beoordelen en ontwerpen van de dijken flink veranderd en dat gaat ook op voor de ontwikkeling en het beheer van de rivieruiterwaarden. Vegetatie in de uiterwaarden wordt gekapt en gemaaid om centimeters opstuwing te voorkomen. Opstuwing vergroot immers de overstromingskans. Maar hoe groot is dat effect eigenlijk?
Met de nieuwe veiligheidssystematiek is opstuwing uit te drukken in extra dijkversterkingskosten om in 2050 aan de Waterwet te voldoen. Uit onderzoek door HKV voor deze productie blijkt dat opstuwing door riviernatuur relatief weinig kost aan extra dijkversterking.
Met meer opstuwing kan de biodiversiteit omhoog en kunnen de beheerkosten omlaag. Bovendien geeft het meer vrijheid voor uiterwaardontwerp en beheer, voor bijvoorbeeld obstakels in de uiterwaarden.
Binnen de Waterwet op zoek naar een nieuwe balans tussen veiligheidsbeheer, dijkversterking en uiterwaardinrichting.
Royale Ruimte voor Levende Rivieren
Het rivierengebied kan één groot natuurgebied worden: 70.000 hectares aaneengesloten groene linten door heel Nederland, van Hellevoetsluis en Kampen tot Borgharen en Lobith. Met zeldzame soorten en van internationale betekenis. Hoog opgaande vegetatie zorgt voor opstuwing, maar dat is op te vangen met de dijken en zelfs volledig te compenseren met rivierverruiming.
