Onlangs presenteerde ik ergens over het beschermen van het benedenrivierengebied tegen de zeespiegelstijging. Na afloop kwam een hooggeplaatste toehoorder naar me toe en zei: “je ideeën gaan nog wel enorm uit van maakbaarheid.” Ik hoor het woord maakbaarheid al jaren lang veelvuldig, met een negatieve bijsmaak, als een concept op zijn retour. In mijn beleving gaat er geen dag voorbij of ik bots tegen maakbaarheid op. Ik kan me geen wereld zonder makers en gemaakte dingen voorstellen. Wat wordt er nou toch met maakbaarheid bedoeld? En als maakbaarheid achterhaald is, wat is dan het alternatief?
Royale Ruimte voor Levende Rivieren
Het rivierengebied kan één groot natuurgebied worden: 70.000 hectares aaneengesloten groene linten door heel Nederland, van Hellevoetsluis en Kampen tot Borgharen en Lobith. Met zeldzame soorten en van internationale betekenis. Hoog opgaande vegetatie zorgt voor opstuwing, maar dat is op te vangen met de dijken en zelfs volledig te compenseren met rivierverruiming.
